Ένας άνθρωπος κοινωνικά και συναισθηματικά ημιτελής. Ενας μη εξελιγμένος άνθρωπος.
Μοναχικός και αποκλεισμένος απο την κοινωνική πραγματικότητα και τους ανθρώπους, παρουσιάζεται σαν μια σκιά, πίσω από το τζάμι της βιτρίνας ενός πολυκαταστήματος στο οποίο εργάζεται.
Πρόκειται για ένα φοβισμένο πλάσμα που δεν αντέχει να κοιτάξει τους ανθρώπους βαθιά μέσα στα μάτια, πόσο μάλλον να τους αγγίξει και να τους καταλάβει για να μπορέσει να αναπτύξει οποιαδήποτε σχέση μαζί τους.
Οι κινήσεις του είναι άγαρμπες, απότομες και ιδιόμορφες. Ειναι ενας παράξενος άνθρωπος. Έτσι τουλάχιστον τον αντιλαμβάνονται οι άλλοι.
Η γυναίκα που τον προσέλαβε στο πολυκατάστημα ως διακοσμητή, τον κάνει το επίκεντρο της προσοχής παρακολουθώντας κάθε του κίνηση. Την στιγμή της δημιουργικής του απασχόλησης με τις αψυχες πλαστικές κούκλες, την αντίληψη του για τους ανθρώπους αλλά και την συμπεριφορά του όταν η ίδια προσφέρεται να γίνει μια ζωντανή ύπαρξη ανάμεσα στις κούκλες του.
Είναι διακοσμητής ή μήπως τελικά μετουσιώνεται σε καλλιτέχνη;
Ο ημιτελής εαυτός του σταδιακά ελευθερώνεται ενώ η κούκλα γίνεται τελικά ο κινητήριος μοχλός για να μπορέσει να συνειδητοποιήσει πολλές πικρές αλήθειες για τους ανθρώπους αλλά και για τον ίδιο του τον εαυτό.
Η ΣΚΙΑ ΣΤΗ ΒΙΤΡΙΝΑ
Δραματουργική επεξεργασία από τη συλλογή διηγημάτων της Δήμητρας Μήττα, Στο δόξα πατρί.